Του Παναγιώτη Παντελή - Φοροτεχνικού, Οικονομικού Επόπτη Ε.Ε.Α., σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου - Φοροτεχνικό, Αντιπρόεδρο Επιτροπής Λογιστών Ε.Ε.Α.
Στο σημερινό μας άρθρο ο πρόλογος πιστεύαμε ότι θα ήταν αρκετά διαφορετικός, όμως οι καταστάσεις δεν το επιτρέπουν. Όταν βλέπεις τη μισή χώρα να καίγεται, όταν ανοίγεις το παράθυρο και η μυρωδιά του καμένου ξύλου μόνο ευχάριστα συναισθήματα δεν σου δημιουργεί, όταν κοιτάς από το παράθυρο και διακρίνεις με τα χίλια ζόρια που είναι ο Λυκαβηττός, ο οποίος όσο περνάει η ώρα χάνεται και πάει, όταν βλέπεις να γίνονται στάχτη περιουσίες ατομικές και δημόσιες - γιατί το πράσινο είναι δημόσια περιουσία και μάλιστα πανάκριβη και σχεδόν σπάνια - δεν μπορείς παρά να νιώθεις έναν κόμπο και μια απίστευτη στεναχώρια για όλη αυτήν την κατάσταση, αλλά και μια ανησυχία για το που θα καταλήξει όλο αυτό. Φυσικά όλοι μας ελπίζουμε να μην θρηνήσουμε θύματα, αλλά εάν το σκεφτούμε λίγο σφαιρικότερα, είμαστε όλοι μαζί θύματα αυτής της κατάστασης, όπως είναι θύματα και όλα τα ζώα που είτε έχασαν τη ζωή τους, είτε θα βρεθούν ξαφνικά χωρίς το φυσικό τους σπίτι.
Έχουμε πει πάρα πολλές φορές ότι οι καταστάσεις που ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια είναι πρωτόγνωρες σε πολλά επίπεδα. Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις; Από την πανδημία που μας άλλαξε άρδην την καθημερινότητα; Από τις χειμωνιάτικες φυσικές καταστροφές που έπνιξαν και πάγωσαν μεγάλες πόλεις τις Ελλάδας; Από τις καλοκαιρινές ακραίες καιρικές συνθήκες με τα ρεκόρ στον υδράργυρο να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο; Είναι τόσες πολλές οι καταστάσεις που έχουμε βιώσει το τελευταίο διάστημα, που σίγουρα θα μας διαφεύγουν αρκετές από αυτές σε μια υποτιθέμενη ανασκόπησή τους....
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο www.e-forologia.gr
